An die Arbeit

Hallootjes,

Ja ja, ik leef nog hoor! Zo voel ik me alleen niet altijd.. Zoals ik had beloofd in mn laatste blog dat ik snel weer wat van me zou laten horen, is weer niet gelukt haha. I’m sorry!

Nadat ik het appartement uit moest, kon ik verblijven bij een oud-collega van mn moeder. Wat heb ik het daar heerlijk gehad zeg! ‘s Ochtends (6u-8u) ging ik schoonmaken in een winkel, een beetje stofzuigen enzo. Maar vergis je niet hoor, het was best veel wat ik moest doen. Ik redde het bijna nooit in die 2 uur tijd. Of ik was gewoon sloom, dat kan ook nog.. Maargoed, maakt niet uit, ik had in ieder geval weer wat geld! Ondanks dat het maar 2 uurtjes werk was, die tijden braken me wel op, 6x per week om 5 uur de wekker..

Na het werk ging ik met Jolanthe (zo heet die vrouw) de hond uitlaten. Dan gingen we even naar het strand of een rivier ofzo. Als we terug kwamen, dook ik het zwembad in om af te koelen (jaaaa, ze hadden gewoon een fucking zwembad in de tuin!!!) en daar bleef ik dan zo de rest van de middag, op een luchtbed, in liggen. Heeeerlijk! Toen voelde het echt alsof ik op vakantie was. Ben toen ook eindelijk bruin geworden. In het weekend maakte we ook altijd leuke uitstapjes. Het ene strand nog mooier dan het andere. Ook vertelde Eric (de man) dat er ergens is een strand is waar de roggen langs je benen zwemmen, dus daar zijn we ook naartoe gegaan. Ik dacht dat die roggen een formaat hebben als in Dolfinarium, maar dit is Australië dus ik had het kunnen weten.. Die roggen waren echt huuuge, ik denk wel 1.5 bij 1.5 meter. Het was ook nog eens de murderer van Steve Irwin, de o zo gevaarlijke pijlstaartrog en daar heb ik dan tussen gestaan.. Nee hoor, ze zijn helemaal niet gevaarlijk. Als je geen bedreiging voor ze bent, tenminste.

Eindelijk kreeg ik ook weer wat normal voedsel naar binnen. We aten hutspot, spruitjes, bloemkool etc. We zijn ook naar ‘The Dutch Shop’ geweest, een soort mini Albert Heijn. Daar heb ik appelstroop, tuccies, ontbijtkoek en Zaanse Mayonaise (jaja!) gekocht. Wat ook heel fijn was, was dat ik bij hun theus weer lekker Zaans kon gaan praten haha.

26 januari was het Australia Day, wat het precies inhoudt, weet ik niet. Het enige wat ik weet is dat het een public holiday is waarbij iedereen vrij is en gaat zuipen, een soort koninginnedag. Wij gingen naar het strand toe en daar kwamen we vrienden van Jol en Eric tegen, waar we de hele middag en avond mee hebben doorgebracht. Ik heb nog nooit zulke lekkere champagne gedronken. Of ik had er al zoveel op dat ik het niet eens meer proefde haha.. In ieder geval, ik heb het super leuk gehad! Heb in tijden niet zoveel gelachen. De dag werd afgesloten met een mooie vuurwerkshow.

Ondertussen bleef ik ook nog zoeken naar een fulltime baantje. Ik had zelfs een advertentie op internet geplaatst. Elke dag was ik wel aan het mailen of bellen, maar uiteindelijk werd het toch niks. Ik had bijna de hoop opgegeven tot ik ineens een hele enthousiaste mail van een vrouw kreeg. Ze woont op een boerderij met koeien, paarden, een man en een kind haha. En voor de veradering was het ook nog betaald! Want vaak heb je hier wwoofing, dan krijg je alleen accomodatie en eten. Ja tuurlijk wil ik dat! Dus we hadden in een cafeetje in Darling Harbour (Sydney) afgesproken om kennis te maken. Het klikte direct en kon de week daarna beginnen!

Mijn laatste paar dagen van het luxe leventje waren ingegaan. We zijn 2x lekker uiteten geweest en naar een casino geweest, niks gewonnen helaas. Nog een laatste keer naar het strand en dat was het. Jol & Eric ik wil jullie nogmaals bedanken voor alles, ik heb echt een leuke tijd gehad bij jullie!

Precies 3 weken geleden kwam ik hier aan. Vanaf Sydney Central moet je eerst 3 uur met de trein naar het noorden, Newcastle. Daar werd ik opgehaald met de auto en was het nog een half uurtje naar de boerderie. Maar ik ben eigenlijk nog best dicht bij de stad, voor Australische begrippen. Ik zit niet in de middle of nowhere ofzo. Wat doe ik hier allemaal zoal? In het begin vooral achterstallig werk doen, zoals onkruid wieden enzo.. Nu gewoon opruimen, wassen, koken, babysitten, paarden eten geven, de weides controleren of er nieuwe kalfjes zijn geboren, kijken of de koeien geen problemen hebben met de bevalling, administratie etc etc. Het is wel allemaal zwaar, vooral lichamelijk, maar wel leuk.

Van de week was zo leuk haha, het regende kei hard en ik moest koeien naar andere weides brengen en kalfjes vangen die niet door hun moeder gevoed werden. Ik reed in de Ranger en die heeft wel klein dakje, maar dat beschermde me niet tegen die stromende regen, dus ik was zeik en zeik nat. De kalfjes moesten in de stockyard en ik moest daar hooi en stro naartoe brengen. Door de regen was de grond een en al modder geworden en mn slippers bleven daar in hangen, dus ik op mn blote voeten door de modder heenlopen met balen hooi in mn armen, mn hele kleding zat dus ook onder de hooi. Ik zag er echt prachtig uit, not, maar ik heb wel echt genoten haha.

Die vrouw, Erin, rijdt paard op een hoog niveau en doet ook mee aan allemaal shows, vorige week was er zo’n show waarbij ze dan parcours moet afleggen en dingen moet laten zien. Later die middag was daar ook western en rodeo, echt super vet om te zien in real life. Al die cowboys die van die stieren afgegooid worden en bijna worden aangevallen, best grappig eigenlijk haha. Deze show was alleen van deze regio. Volgende week is er ook een show, die een week lang duurt. Dus daar gaan we dan van vrijdag tot vrijdag heen. Dat is nationaal, dus iedereen van Australië komt daar naartoe. We slapen dan in een grote truck, waarvan de voorkant is ingericht als camper en achterin kunnen de paarden staan. In april heb je de Royal Sydney, waar we ook naartoe gaan, zul je vast misschien wel eens van gehoord hebben.

Gisteren heb ik gratis meegedaan aan paarden clinic. Dit is een familiebedrijf, dus haar vader owned 4 properties, waarvan zijn eigen huis, het huis waar ik zit en die andere 2 van zijn zonen. Op een boerderij van de zoon staan bijna alle paarden, zo’n 60(!), en ze hebben dus ook een bijrijdster, die vaak clinics organiseert. Dus daar ging ik dan met paarden van hun aan meedoen, zowel grondwerk als rijden. Heb nu wel weer spierpijn na 1.5 jaar niet te hebben paard gereden haha. Na de nationals kan ik ook 3 paarden die hier staan rijden. Hier hebben ze iets van 17 paarden. En meer dan 1000(!) koeien, maarja dat is ook niet zo heel gek als ze over grond beschikken van 900 acres, omgerekend 3.6 km². Dat is bijna van het ‘t kalf naar de stad, wtf.

Haar broer heeft een vriendin die 22 is, een beetje van mijn leeftijd. Vorige week heeft ze mee genomen naar een feestje en we gaan binnekort naar Coffs Harbour, een plaatsje aan de oostkust, daar hebben haar ouders een huisje. Ze gaat me gewoon hier een beetje wat dingen laten zien in de buurt, dus dat is wel leuk.

Als ik ooit nog een keer terug wil komen naar Australië voor zo’n lange tijd, moet ik 88 dagen rural work gedaan hebben. Daar ben ik dus nu mee bezig, aangezien ik dat niet ga redden met de aantal dagen die ik hier nog zou hebben, heb ik besloten om wat langer te blijven zodat ik toch nog mn 2nd year visa kan krijgen. Ik denk dat ik rond 13/14 mei terug kom, dan ben ik ook nog een beetje op tijd om wat dingen voor mn studie te regelen (nog steeds geen idee wat ik wil doen, maar ben druk aan het zoeken). Ik zal ook even mijn adres geven.

Voor de mensen die mij een verjaardagskaartje willen sturen, moeten dat doen naar dit adres:

Eskdale
794 Seaham Road
Seaham, NSW 2324
Australia

Voor de mensen die mij een verjaardagscadeautje willen sturen, moeten
dat doen naar dit adres:

222 Butterwick Road
Butterwick, NSW 2321
Australia

De pakketten komen namelijk niet aan op mijn adres, vraag me niet waarom, maar die moeten dus naar het adres van haar ouders gestuurd worden.

Mijn nederlands is er ook een beetje op achteruit gegaan zie ik, oeps. Haal ik wel weer in als ik terug ben.

Tot snel!
Liefs