Crocodile Trophy - Reisverslag uit Port Douglas, Australië van Eva Wiersma - WaarBenJij.nu Crocodile Trophy - Reisverslag uit Port Douglas, Australië van Eva Wiersma - WaarBenJij.nu

Crocodile Trophy

Door: Eva Wiersma

Blijf op de hoogte en volg Eva

01 November 2013 | Australië, Port Douglas

Hello people,

Jaja, het "vakantie leventje" was ook voor mij even over. 10 dagen lang zo'n 18 uur per dag gewerkt en maar maximaal 5 uur uur kunnen slapen per nacht. En dat als vrijwilligerswerk.. Doe ik ook nooit meer!! Maar voor de ervaring was het wel goed!

Patty en ik waren ingedeeld in de kitchen crew. Hier waren ook nog 3 Duitse meisjes, 1 Italiaans meisje en 2 Duitse chef's. Je kan je natuurlijk wel voorstellen dat het Duitsland tegen Nederland was. Vooral de eerste paar dagen, toen hebben wij alle rotklusjes (lees: afwassen) moeten doen. Tuurlijk kun je niet altijd de leukste dingen doen, maar dit was gewoon oneerlijk.

Het koken voor 75 mountainbikers en 50 vrijwilligers, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, viel mij toch wel tegen. Als je ziet hoeveel er gesneden, gewassen, gekookt en gegrild wordt op een dag, unbelievable. Ik, als vegetariër, werd benoemd tot miss grill. Ik heb beef, kabeljauw, inktvisringen, octopussen en kangoeroe (hier had ik wel het meeste moeite mee) gegrild.

Ik zal jullie even een klein ideetje geven hoe mijn dagen eruit zagen:

Dag 1
Ja het is tijd om ons super luxe hotel in te ruilen voor de outback :( Om 14u stipt moesten we verzamelen bij het hotel, want precies dan moesten we vertrekken. Niemand wist hoe en of wat er gedaan moest worden, dus wij wachten, wachten en wachten. Uiteindelijk vertrokken we een keertje om 16u naar onze eerste bestemming: Lake Tinaroo. We hoefden alleen maar de keuken op te zetten en eten voor de crews te maken, de mountainbikers zouden pas de volgende dag komen.

Dag 2
We konden uitslapen tot 7.30 (!) uur. Iedereen maakte het ontbijt voor zichzelf, dus nog steeds lekker relaxed. Vanaf toen begon het harde werken. We moesten lunch gaan maken voordat de mountainbikers aankwamen. Daarna alles afwassen, groente snijden en koken. Vervolgens weeer afwassen, guess what. Niemand wilde helpen, dus hebben alleen Patty, de Italiaanse (Francesca) en ik het gedaan. Leuk, zulke behulpzame "collega's".

Dag 3
Om 5u ging het wekkertje en om 5.30 stond ik alweer bacon te bakken. Rond half7 zijn we vertrokken naar de tweede bestemming: Irvinbank. Een hele kleine camping plaats, het stond direct vol toen de tenten waren opgezet. Vervolgens 40 kilo (!) aardappelen geschild en gesneden. Ook moest ik wortelen en uien snijden. Jeej, we gaan hotspot eten! Onee, toch niet.. Het wordt wortelen met Red Bull (ja serieus en het was nog best lekker ook). Daarna weer een paar uur afwassen, de rest vd crew was foetsie, dus de tent crew hielp ons met afwassen. Echt belachelijk. Zo ging het elke dag..

Dag 4
Vandaag op naar Mt. Mulligan! Wij zaten bij een half Nederlands, half Indonesische man (Olaf), die al 30 jaar in Australië woont, in de truck. We gingen naar zijn huis, hij moest wat ophalen en hebben zijn familie ontmoeten. Thuis ging hij even uitgebreid douchen en foto's op de computer en Facebook zetten.. wij zaten hier echt zo van: en nu? 2.5u gewacht in een heel vies huis en toen konden we eindelijk gaan! De camping was aan het water. Vanuit onze tent zag je aan de andere kant van het water allemaal kangoeroes chillen, super gaaf!

Dag 5
Vandaag gaan we naar Granite Creek Dam. Ja dit is de échte outback. Er waren geen wc's en het water van onze zelfgemaakte douches kwam vanuit de rivier. Vandaag was ook één vd warmste dagen. De keuken stond vol in de zon, dus we mochten gaan grillen in 40 graden, voor je gevoel is het wel 60 graden. Krijg je vragen van mensen: "hebben jullie het niet warm?" "Eh, nee hoor! Het is lekker koel hier!" En tja, vandaag weer hetzelfde gedaan als de andere dagen. Erg afwisselend allemaal! Net als het eten: pasta, pasta, rijst, aardappelen, wit brood, pasta, wit brood en nog meer pasta. 's avonds met zn alle bij het kampvuur gezeten en spelletjes gespeeld.

Dag 6 en 7
We blijven nu 2 dagen op dezelfde plek: Laura. Eerst zijn we nog even verdwaald met de auto. Olaf wist de weg wel.. nou echt niet. Na 100 km bedacht hij zich dat we misschien niet goed zaten, moesten we die 100 km weer helemaal terug. En het zijn geen asfaltwegen.. normaal gesproken doe je 5u over de rit en wij hebben er 9u over gedaan. maar goed, na wat watergevechten weer aan het werk. De volgende dag hoefde we pas om 10u (!!!) te beginnen, wauw uitslapen! Helaas word je al om 8u je tent uitgebrandt. Omdat we niet naar een volgende plek hoefde te gaan, was het een best chille dag. Hebben smiddags ook nog een uur pauze gehad. En 's avonds weer allerlei spelletjes gespeeld, gezellig!

Dag 8
De een na laatste dag! En niet eens verdwaald, wauw. We slapen in Hope Vale vandaag. Op deze camping was een zwembad!! We kregen weer 1.5u pauze en hebben heeerlijk gezwommen. Het moeilijkste was om daarna weer zin te maken om te gaan werken... dit is dus ook niet gelukt. Ik. Wil. Niet. Meer. Toch in een rustig tempo nog wat gedaan.

Dag 9
Ja, de laatste dag is aangebroken!! Finally! De laatste bestemming is Cooktown. De keuken en de camping waren 10 min bij elkaar vandaan, niet erg handig. Niemand had er meer zin in. Ik heb geloof ik nog nooit zo weinig gedaan en zoveel gezeurd, zélfs niet bij Albert Heijn! Dat zegt echt wat haha. Na het diner was de prijsuitreiking en werd de kitchen crew het podium opgeroepen en kregen we onze welverdiende beloning, een groot applaus.

Ik citeer uit Patty's blog: 's Avonds was het afscheidsfeest en laat ik het zo zeggen; ik heb gefeest!

Dag 10
Hangover day. Maar eerst moeten we nog 5u terug rijden naar Cairns. Dit keer zitten we bij een veel leukere truck driver, James. Hadden we veel eerder moeten doen. Aangekomen in Cairns, stond ons een verrassing te wachten: we mochten alle trucks gaan uitladen! Hier nog 2u mee bezig geweest en toen ein-de-lijk naar ons hotel. Was eerst een heel gedoe, want we stonden niet op de lijst ofzo.. En toen kwamen we toch in een paradijs terecht! Wauw! Suuuper luxe kamer, een bad en uitzicht over de hele stad. Dit hebben we echt wel verdiend na dat harde werken.
's avonds wilde ik vroeg naar bed gaan, maar ben toch maar wezen partyen.
Vanaf toen eigenlijk elke avond uitgegaan, ik ben kapot. Ook mijn lichaam uit dat: ik heb 2 ontstoken ogen, great.

Na het super luxe hotel moesten we weer het backpackersleven in. We zitten nu in een hostel tot en met maandag, met 2 gezellige Finse jongens. Op dit moment zitten we eigenlijk weer in de outback, we hebben een tour naar Cape tribulation geboekt. Hier slapen we vanavond, heel primitief en gezellig. Morgen gaan we weer terug naar onze Finse roomies. Zondag hebben we een day off. Maandag gaan we snorkelen in het Great Barrier Reef!! En diezelfde avond nemen we de Greyhound naar Alice Springs. Op naar de woestijn, 40 graden! Maar eerst mogen we nog 1.5 dag in de bus zitten! Heb dr zin an!

Sorry voor het schrijven van deze suuuper lange blog, maar korter kon ik hem helaas niet maken.. heb zelf ook 2 uur lang geschreven ofzo haha.

Aju paraplu

ps. pap, ik zal nooit meer zeuren als ik een paar bordjes moet afwassen
ps2. mam, ik zal nooit meer zeuren als ik moet koken voor z'n tweeën

Haha :)

  • 01 November 2013 - 15:07

    Cora:

    Jeetje mop, je maakt heel wat mee! Wat een belevenissen. Dikke kus Cora xx

  • 03 November 2013 - 13:25

    Thea T:

    Wat een verhaal zeg! Leuk om te lezen :)
    En over dat koken... Ik wist dat de reis naar Australië goed voor je zou zijn, hahaha!
    Doeg lieverd, have fun!! X

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Port Douglas

Eva

Actief sinds 17 Sept. 2013
Verslag gelezen: 344
Totaal aantal bezoekers 32223

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2013 - 27 Maart 2014

178 days Down Under

Landen bezocht: